آلودگی در صنعت نساجی
● سان رویژه، رئیس شورای ملی نساجی و پوشاک چین، زمانی در اجلاس نوآوری اقلیمی و مد در سال ۲۰۱۹ گفت که صنعت نساجی و پوشاک به دومین صنعت آلاینده بزرگ جهان، پس از صنعت نفت، تبدیل شده است؛
● طبق داده‌های انجمن اقتصاد چرخشی چین، سالانه حدود ۲۶ میلیون تُن لباس کهنه در کشور من به سطل‌های زباله انداخته می‌شود و این رقم پس از سال ۲۰۳۰ به ۵۰ میلیون تُن افزایش خواهد یافت؛
● طبق برآورد شورای ملی نساجی و پوشاک چین، کشور من هر ساله معادل ۲۴ میلیون تن نفت خام، منسوجات زائد را دور می‌ریزد. در حال حاضر، بیشتر لباس‌های قدیمی هنوز از طریق دفن زباله یا سوزاندن دفع می‌شوند که هر دو باعث آلودگی جدی محیط زیست می‌شوند.
راه‌حل‌هایی برای مشکلات آلودگی - الیاف زیست‌پایه
الیاف مصنوعی در منسوجات عموماً از مواد اولیه پتروشیمی مانند الیاف پلی استر (پلی استر)، الیاف پلی آمید (نایلون یا نایلون)، الیاف پلی اکریلونیتریل (الیاف اکریلیک) و غیره ساخته می‌شوند.
● با افزایش کمبود منابع نفتی و بیداری آگاهی مردم نسبت به حفاظت از محیط زیست، دولت‌ها نیز اقدامات مختلفی را برای کاهش استفاده از منابع نفتی و یافتن منابع تجدیدپذیر سازگارتر با محیط زیست برای جایگزینی آغاز کرده‌اند.
● تحت تأثیر کمبود نفت و مشکلات زیست‌محیطی، کشورهای قدرتمند تولید الیاف شیمیایی سنتی مانند ایالات متحده، اتحادیه اروپا و ژاپن به تدریج از تولید الیاف شیمیایی مرسوم دست کشیده و به الیاف زیستی روی آورده‌اند که سودآورتر هستند و کمتر تحت تأثیر منابع یا محیط زیست قرار می‌گیرند.
مواد پلی‌استر زیست‌پایه (PET/PEF) می‌توانند در ساخت الیاف و مواد زیست‌پایه مورد استفاده قرار گیرند.چرم زیستی.
در آخرین گزارش «تکستایل هرالد» با موضوع «بررسی و چشم‌انداز فناوری نساجی جهان»، اشاره شد:
● PET صد در صد زیستی در ورود به صنایع غذایی مانند نوشیدنی‌های کوکاکولا، مواد غذایی هاینز و بسته‌بندی محصولات شوینده پیشتاز بوده و همچنین وارد محصولات الیافی برندهای ورزشی معروفی مانند نایک شده است؛
● محصولات تی‌شرت ۱۰۰٪ زیست‌پایه PET یا PEF زیست‌پایه در بازار دیده شده‌اند.
با افزایش آگاهی مردم در مورد حفاظت از محیط زیست، محصولات زیستی در زمینه‌های پزشکی، غذایی و محصولات مراقبت‌های بهداشتی که ارتباط نزدیکی با زندگی انسان دارند، مزایای ذاتی خواهند داشت.
● «طرح توسعه صنعت نساجی (۲۰۱۶-۲۰۲۰)» و «سیزدهمین برنامه پنج ساله» پیشرفت علمی و فناوری صنعت نساجی کشور من به وضوح اشاره کرده‌اند که جهت‌گیری کاری بعدی عبارت است از: توسعه مواد الیاف زیستی جدید برای جایگزینی منابع نفتی، و ترویج صنعتی‌سازی الیاف زیستی دریایی.
الیاف زیستی چیست؟
● الیاف زیست پایه به الیافی اطلاق می شود که از خود موجودات زنده یا عصاره آنها ساخته شده اند. به عنوان مثال، الیاف پلی لاکتیک اسید (الیاف PLA) از محصولات کشاورزی حاوی نشاسته مانند ذرت، گندم و چغندر قند و الیاف آلژینات از جلبک قهوه ای ساخته شده اند.
● این نوع الیاف زیستی نه تنها سبز و سازگار با محیط زیست هستند، بلکه عملکرد عالی و ارزش افزوده بیشتری نیز دارند. به عنوان مثال، خواص مکانیکی، زیست تخریب پذیری، قابلیت پوشیدن، عدم اشتعال، سازگاری با پوست، ضد باکتری و رطوبت پذیری الیاف PLA نسبت به الیاف سنتی کمتر نیست. الیاف آلژینات یک ماده اولیه با کیفیت بالا برای تولید پانسمان های پزشکی بسیار جاذب رطوبت است، بنابراین ارزش کاربردی ویژه ای در زمینه پزشکی و سلامت دارد. به عنوان مثال، ما فراخوان مواد جدید داریم.چرم زیستی/چرم وگان.
چرا باید محصولات را از نظر محتوای زیستی آزمایش کرد؟
با افزایش تمایل مصرف‌کنندگان به محصولات سبز، ایمن و سازگار با محیط زیست، تقاضا برای الیاف زیستی در بازار نساجی روز به روز در حال افزایش است و توسعه محصولاتی که از نسبت بالایی از مواد زیستی استفاده می‌کنند برای به دست آوردن مزیت پیشگامی در بازار ضروری است. محصولات زیستی چه در مراحل تحقیق و توسعه، کنترل کیفیت یا فروش، به محتوای زیستی محصول نیاز دارند. آزمایش‌های زیستی می‌توانند به تولیدکنندگان، توزیع‌کنندگان یا فروشندگان در موارد زیر کمک کنند:
● تحقیق و توسعه محصول: آزمایش‌های زیست‌پایه در فرآیند توسعه محصول زیست‌پایه انجام می‌شود که می‌تواند محتوای زیست‌پایه موجود در محصول را روشن کند تا بهبود را تسهیل کند.
● کنترل کیفیت: در طول فرآیند تولید محصولات زیستی، می‌توان آزمایش‌های زیستی را روی مواد اولیه عرضه شده انجام داد تا کیفیت مواد اولیه محصول به شدت کنترل شود.
● تبلیغات و بازاریابی: محتوای مبتنی بر زیست‌شناسی، ابزار بازاریابی بسیار خوبی خواهد بود، که می‌تواند به محصولات در جلب اعتماد مصرف‌کننده و تصاحب فرصت‌های بازار کمک کند.
چگونه می‌توانم محتوای زیستی یک محصول را شناسایی کنم؟ – آزمایش کربن ۱۴
آزمایش کربن ۱۴ می‌تواند به طور مؤثر اجزای زیستی و مشتق‌شده از پتروشیمی را در یک محصول از هم متمایز کند. زیرا موجودات مدرن حاوی کربن ۱۴ به همان میزان کربن ۱۴ موجود در جو هستند، در حالی که مواد خام پتروشیمی هیچ کربن ۱۴ ندارند.
اگر نتیجه آزمایش زیستی یک محصول، ۱۰۰٪ محتوای کربن زیستی باشد، به این معنی است که محصول ۱۰۰٪ منشأ زیستی دارد؛ اگر نتیجه آزمایش یک محصول ۰٪ باشد، به این معنی است که محصول کاملاً پتروشیمیایی است؛ اگر نتیجه آزمایش ۵۰٪ باشد، به این معنی است که ۵۰٪ محصول منشأ زیستی و ۵۰٪ کربن منشأ پتروشیمیایی دارد.
استانداردهای آزمایش برای منسوجات شامل استاندارد آمریکایی ASTM D6866، استاندارد اروپایی EN 16640 و غیره است.
زمان ارسال: ۲۲ فوریه ۲۰۲۲
